Osocze bogatopłytkowe i fibryna bogatopłytkowa znajdują zastosowanie nie tylko w medycynie estetycznej. Wykorzystujemy je również do zabiegów stomatologicznych przeprowadzanych w naszej klinice.
Czym się różni zabieg z osoczem od zabiegu z fibryną?
Oba materiały pozyskiwane są z krwi pacjenta. Fibryna podawana jest bezpośrednio do tkanek i tworzy tzw. „trójwarstwową przestrzeń”, zapewniając dłuższe utrzymanie się „preparatu” w miejscu podania. Wszelkie elementy fibryny pełnią kluczową rolę w trakcie regeneracji tkanek czy naprawy struktur tkanek miękkich dziąsła i błony śluzowej. Natomiast osocze bogatopłytkowe to koncentrat płytek krwi zawierający zbiór czynników przyspieszających tworzenie nowych naczyń krwionośnych, cechuje się bardzo szybkim uwolnieniem dużego stężenia czynników wzrostu.
Jak pozyskuje się preparaty?
To żaden skomplikowany proces. Wymaga pobrania od pacjenta niewielkiej ilości krwi podobnej do tej, jaka pobierana jest podczas badań laboratoryjnych. Potem krew trafia do specjalnego separatora, który umieszczany jest w wirówce. Po odwirowaniu według ściśle określonego protokołu uzyskuje się:
- osocze bogatopłytkowe (PRP),
- fibrynę bogatopłytkową (A-PRF, I-PRF).
W naszej klinice we wszystkich zabiegach z zakresu implantologii wykorzystujemy fibrynę bogatopłytkową, uzyskując dzięki temu znacznie lepsze efekty pozabiegowe.
– Zastosowanie preparatów po ekstrakcji zęba czy implantacji w miejscu zabiegu pozwala na zdecydowanie szybszą regenerację tkanek wokół wszczepionych implantów, znaczną redukcję obrzęku oraz zminimalizowanie dolegliwości bólowych – tłumaczy dr n. med. Aneta Grochowina. – Dodam jeszcze, że to jedna z bezpieczniejszych terapii, ponieważ aplikowany pacjentowi preparat pochodzi z jego własnego organizmu.
Zastosowanie fibryny bogatopłytkowej w poszczególnych dziedzinach stomatologii.
Chirurgia stomatologiczna oraz implantologia:
- do wypełniania ubytków kostnych oraz zębodołów poekstrakcyjnych, dotyczy to w szczególności zabiegów usunięcia zatrzymanych trzonowców; za pomocą uformowanej membrany możemy skutecznie zaszyć ranę po ekstrakcji bez naciągania brzegów śluzówki zębodołu
- w augmentacji kości często jako przygotowanie do leczenia implantologicznego
- do sterowanej regeneracji kości
- podniesienie dna zatoki szczękowej
- bezpośrednio w trakcie wprowadzanie implantów do kości
Periodontologia:
- alternatywa dla przeszczepów łącznotkankowych
- w leczeniu ubytków kostnych i recesji dziąsłowych
- w leczeniu paradontozy i zapaleniach dziąseł
Endodoncja:
- po wyłuszczeniu dużych zmian okołowierzchołkowych, podczas tzw. resekcji wierzchołka korzenia zęba
Zabiegi są całkowicie bezpieczne, bez ryzyka zakażenia, transmisji wirusowych, nietolerancji, alergii i innych reakcji immunologicznych dzięki wykorzystaniu preparatu sporządzonego z krwi własnej pacjenta.