Wady zgryzu, rodzaje, przyczyny, metody leczenia

 
 
 
 

Wady zgryzu to nie tylko kwestia estetyki uśmiechu, ale przede wszystkim zdrowia. Jak pokazują badania, wady zgryzu występują już u około 60 procent populacji, a tylko nieliczni decydują się na rozwiązanie problemu z pomocą lekarza ortodonty. Tymczasem nieleczone wady zgryzu mogą mieć poważne konsekwencje, zarówno u dzieci, jak i dorosłych.

O jakich konsekwencjach mowa? O uszkodzeniach zębów stałych, problemów z ich prawidłowym wyrastaniem, czy szybkiego ich ścierania. Wady zgryzu utrudniają prawidłową higienę zębów, przez co są one narażone na próchnicę, czy choroby dziąseł. Prowadzą także do zaburzeń funkcji stawów skroniowo-żuchwowych i mięśni, uszkodzenia błony śluzowej warg i policzków. Są także przyczyną wad wymowy.

Wady zgryzu – rodzaje:

Wady zgryzu to różne nieprawidłowości w ustawieniu zębów górnych względem dolnych, które mogą wpływać na funkcjonowanie układu żucia, estetykę uśmiechu, a nawet zdrowie ogólne. Oto kilka głównych rodzajów wad zgryzu:

  1. Zgryz Prosty (Ortognatyczny): Jest to idealny zgryz, gdzie zęby górne lekko zachodzą na zęby dolne, a szczyty guzków zębów dolnych pasują do bruzd zębów górnych.

  2. Zgryz Głęboki (Nadgryz): Charakteryzuje się tym, że zęby górne znacznie zachodzą na zęby dolne, czasami nawet zakrywając je całkowicie.

  3. Zgryz Otwarty: W tym przypadku występuje widoczna przerwa między zębami górnymi a dolnymi podczas zamykania ust. Może dotyczyć zarówno przedniej jak i bocznej części uzębienia.

  4. Zgryz Krzyżowy: Występuje, gdy jeden lub więcej zębów dolnych wystaje poza zęby górne, czyli odwrócenie normalnej relacji górno-dolnej.

  5. Przodozgryz: Zęby górne wysunięte są zbyt daleko do przodu w stosunku do zębów dolnych.

  6. Wgłębienie Zgryzu (Tyłozgryz): Przeciwieństwo przodozgryzu, tutaj zęby dolne wysunięte są bardziej do przodu niż górne.

  7. Zęby Sieczne Niekontaktujące Się: Rodzaj zgryzu, gdzie przednie zęby górne i dolne nie stykają się ze sobą.

  8. Zgryz Czołowy: Zęby górne i dolne stykają się krawędziami, co jest nieprawidłowe.

  9. Rotacja Zębów: Nieprawidłowe obroty zębów wokół ich osi, co prowadzi do zaburzeń w zgryzie.

  10. Diastema i Luka: Przerwy między zębami, które mogą być zarówno estetycznym, jak i funkcjonalnym problemem.

  • Tyłozgryz – najczęściej występująca wada zgryzu, stanowiąca 80 procent wszystkich wad. Polega na cofnięciu dolnego łuku zębowego względem łuku górnego, przy czym zęby przednie nie stykają się. W nasilonej postaci górne siekacze mogą być nachylone w stronę warg lub podniebienia. W rysach twarzy przejawia się najczęściej wywinięciem lub cofnięciem dolnej wargi. Wymowa głosek – s, z, c, dz jest utrudniona i przypomina – ś, ź, ć, dź.
  • Przodozgryz – dolny łuk zębowy nachodzi na górny. Bardzo często uwarunkowany jest genetycznie. W rysach twarzy zauważalne jest wysunięcie dolnej wargi i wygładzenie bruzdy wargowo-bródkowej. Stanowi 3 procent wszystkich rozpoznawalnych wad zgryzu.
  • Zgryz krzyżowy – zęby dolne zachodzą na zęby górne w niektórych obszarach łuków zębowych lub na całej ich długości. Linia dolnych siekaczy może być przemieszczona w prawo lub w lewo. W rysach twarzy widoczna jest niewielka asymetria. Wczesne rozpoczęcie leczenia umożliwia prawidłowe wyrzynanie się zębów stałych, a także symetryczny rozwój wyrostków zębodołowych oraz stawów skroniowo-żuchwowych.
  • Zgryz otwarty – zęby nie stykają się ze sobą w ogóle. Tworzy się szpara niedozgryzowa, przez co utrudnione jest odgryzanie pokarmów oraz żucie. W rysach twarzy zauważalny jest wydłużony dolny odcinek twarzy. Zgryz otwarty powoduje też niedorozwój szczęki, obniżone napięcie mięśni warg i języka oraz mięśni żujących. Przy tego rodzaju zgryzie występuje problem z wymową głosek przedniojęzykowo-zębowych jak: (t, d, s, z, dz, c, n, ł).
  • Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą bardzo głęboko na zęby dolne, przykrywają 2/3 ich wysokości. Wada ta skutkuje nadmiernym ścieraniem się górnych i dolnych siekaczy. Może być przyczyną chorób dziąseł. Twarz traci symetrię przez skrócenie odcinka dolnego, a głoski dentalizowane (dźwięki, które wymagają zbliżenia siekaczy górnych i dolnych) zostają zniekształcone.
  • Stłoczenie – zęby są zbyt duże w stosunku do zębodołów. Ponieważ w szczęce i żuchwie nie ma dla nich wystarczająco dużo miejsca, wyrastają pod złym kątem, są poobracane. Wada ta przyczynia się do rozwoju próchnicy, chorób dziąseł oraz ścierania się zębów.
  • Zęby odseparowane – z wadą tą mamy do czynienia, kiedy w szczęce i żuchwie jest za dużo miejsca, przez co pomiędzy zębami tworzą się szpary.
  • Diastema – to popularna szpara między górnymi jedynkami. Zazwyczaj stanowi jedynie problem natury estetycznej i nie wymaga leczenia. Jednak, gdy przybiera większe rozmiary, może prowadzić do chorób przyzębia czy kłopotów z prawidłową wymową i tzw. seplenienia świszczącego.

Leczenie wad zgryzu – ortodonta Łódź

W Aneta Clinic Dental Art Łódź wybór leczenia uzależniony jest oczywiście od zdiagnozowanego rodzaju wady zgryzu i wieku pacjenta. Do korygowania wad zgryzu najczęściej stosowany jest aparat ortodontyczny. W naszej klinice mamy do wyboru trzy rodzaje aparatów: ruchome aparaty ortodontyczne, aparaty typu Aligner, czyli przezroczyste nakładki ortodontyczne oraz stałe aparaty ortodontyczne.

  • Ruchome aparaty ortodontyczne, które nosi się od kilku do kilkunastu godzin na dobę (zwłaszcza w nocy) i które można zdejmować i zakładać samodzielnie. Ten rodzaj niweluje mniejsze wady zgryzu. Zaleca się je dzieciom posiadającym jeszcze zęby mleczne (5-11 lat). Aparaty te zwykle zbudowane są z płytek akrylowych oraz pętli drucianych, które połączone są sprężynami i śrubami.
  • Aparaty ortodontyczne typu Aligner, czyli przezroczyste nakładki ortodontyczne, należące do najnowszych na rynku. Leczenie opiera się w nich na dopasowywanych do pacjenta przezroczystych nakładkach wyposażonych w sekwencje szyn (twardych, średnich oraz miękkich), zmienianych co dwa tygodnie. Nakładki są zdejmowane i mało widoczne. Zdejmuje się je tylko do posiłków i mycia zębów. Co więcej, aparaty te wykonane są z hipoalergicznego bioplastu i nie mają elementów, które mogą ranić jamę ustną.
  • Stałe aparaty ortodontyczne, wykorzystywane u tych pacjentów, którzy posiadają już wszystkie zęby stałe. Nie można ich zdejmować, ponieważ są naklejone na zęby za pomocą specjalnego kleju i trzeba je nosić przez cały okres leczenia. Aparaty stałe zbudowane są z zamków, rureczek przytwierdzanych do szkliwa zębowego oraz drutu, czyli łuku ortodontycznego. Ich działanie polega na wywoływaniu odpowiedniego poziomu nacisku na zęby, a przez to prostowanie ich. Nosi się je od roku do nawet dwóch lat, w zależności od zaawansowania wady zgryzu. Aparaty stałe mogą składać się z zamków metalowych lub kosmetycznych, mniej widocznych.

Są też inne metody leczenia wad zgryzu. U dzieci skuteczna okazać może się mioterapia, polegająca na ćwiczeniach mięśni mimicznych i narządów przeżuwania. Czasami niezbędne jest szlifowanie lub usunięcie zębów albo leczenie operacyjne. Stosuje się je gównie u osób dorosłych.

Profilaktyka wad zgryzu

Aby nie dopuścić do rozwoju wad zgryzu u dzieci, należy wykonywać profilaktyczne badania w następujących etapach życia:

  • pomiędzy 3. a 6. r.ż., kiedy pojawią się już wszystkie zęby mleczne;
  • pomiędzy 7. a 9. r.ż., w czasie pierwszego etapu wymiany zębów mlecznych na stałe – wyrastają wówczas pierwsze zęby trzonowe i następuje wymiana siekaczy;
  • pomiędzy 10. a 12. r.ż., kiedy wymienia się reszta zębów – pojawiają się stałe kły i zęby przedtrzonowe.

Im wcześniej wada zgryzu zostanie rozpoznana, tym skuteczniejsze i krótsze jest jej leczenie.

Call Now Button